کاکو محمد را از پارسال می‌شناسم، با همین کتاب شعری که از آن خواهید خواند؛ متولد 58 است و سه کتابش تاکنون چاپ شده و یکی‌اش کتاب سال دانشجویی شده و کتاب «خمپاره‌ها که اوج بگیرند» را در حال و هوای دفاع مقدس سروده و... با صفاست، مثل همه شیرازی‌ها...، شعرش را بخوانید با این توضیح:

در بهشت زهرای تهران مادر شهیدی بود که بر سر قبر فرزندش کلبه‌ای داشت و اکثراً همانجا بود؛ به او گفتند «نمی‌ترسی؟» و او معصومانه و با یقین گفت «صبحانه را با پسرم می‌خورم و...» لابد فکر می‌کرد این حقایق همانقدر که برای او واقعی است برای عقل معاش‌اندیش و جان‌های در خواب خفته امثال من هم باورپذیر است!!!

به قول آقاسی:

ای دوست به حنجر شهیدان صلوات

بر قامت بی سر شهیدان صلوات

از دامن زن مرد به معراج رود

بر دامن مادر شهیدان صلوات...