حمیدرضا غریب‌رضا
نگاه امام خمینی(ره) به مناسبات سیاسی جهان اسلام، برخواسته از ایمان دینی و وعده‌های آسمانی قرآن کریم بود. لحظه لحظه زندگی‌اش قیام برای خدا بود و همواره به همین یک توصیه قرآنی, مردم را فرا می‌خواند که می‌فرمود: تنها برای خدا به پا خیزید «قل إنما أعظکم بواحده أن تقوموا لله».
برای دنیایی که ساختار فکری‌اش بر اساس مبانی سکولاریسم و جدایی میان دین و زندگی اجتماعی بشر شکل گرفته بود, چنین انقلاب و تحول سیاسی و دینی در ابتدا غیر قابل هضم بود. در مراحل بعد هم به عنوان فصل جدیدی در تاریخ تحول سیاسی جهان معاصر شناخته شد. این فصل جدید، از سویی بشارتی بود برای آنان که امام خمینی مستضفعان جهان می‌خواندشان و تهدیدی بنیان‌کن بود برای نظام سلطه و الحاد جهانی. ترس از انتشار الگوی معتدل و دینی ـ سیاسی امام خمینی و انقلاب اسلامی ایران, نظام جهانی را به تکاپوی بی‌سابقه‌ای انداخت.
تلاش ما در این نوشته‌ها این است که برخی راهبردها و تاکتیک‌های دشمن در فضاسازی علیه انقلاب و تفکر شیعی انقلابی را بازشناسی کنیم.
جنگ تحمیلی, پشتوانه‌های اعتقادی
از جنگ سخن‌های بسیاری گفته شده، ولی مناسب است از زاویه باورهای شیعی و مخالفت‌های اعتقادی و قومیتی با این باورها, به بررسی ریشه‌های جنگ بپردازیم.
یکی از شاخصه‌های تفکر اسلام ناب از دیدگاه امام خمینی(ره) پایبندی عملی به وحدت اسلامی بود. با اینکه امام عالمی شیعی بودند و از قبل از انقلاب درباره تفاوت‌های فکری شیعه و سنی هم نگاشته‌هایی از خود به یادگار گذاشته بودند, ولی بصیرت دینی و عمق زمان‌شناسی امام موجب شده بود تا حرکت جهانی خود را بر اساس بهره‌برداری از تمامی نیروهای انقلابی و پرشور جهان اسلام تنظیم کند. امام به بسیج جهانی مستضعفان می‌اندیشید. حتی معتقد بود که در مبارزه سیاسی با استکبار جهانی, باید مستضعفان غیر مسلمان هم مشارکت داشته باشند. این مفهوم به هیچ عنوان به معنای فراموش کردن تفاوت‌های اعتقادی شیعه و اهل سنت یا اسلام با سایر ادیان نیست. بلکه هدف بلند وحدت اسلامی، جلوگیری از فتنه آفرینی دشمن مشترک جهان اسلام و مشغول کردن مسلمان به اختلافات داخلی آنان است.
دشمن که عمق هدف امام خمینی را شناخته بود با برنامه‌ریزی درازمدت و صرف هزینه فراوان تلاش کرد سمت و سوی جریان بیداری اسلامی را منحرف کند و نیروهایی را که باید دوش به دوش هم در جبهه مبارزه با استکبار بجنگد به جنگ خانگی و میان مذاهب مشغول سازد.
ایران با بیشتر کشورهای اسلامی دو تفاوت عمده داشت: تفاوت زبانی و تفاوت مذهبی.
دستگاه‌های اطلاعاتی و تبلیغاتی صهونیسم تلاش داشتند با تحریک احساسات مذهبی اهل سنت و به ویژه وهابیت بر ضد ایران اسلامی, حرکتی اعتقادی و پرهزینه را در سطح جهان بر ضد ایران به راه اندازند. بر اساس آمارهایی که چند سال گذشته ارایه شده بود، از حدود پنج هزار عنوان کتابی که بر ضد باورهای شیعه نگاشته شده است حدود سه هزار عنوان بعد از انقلاب منتشر شده است. در بیشتر این کتاب‌ها جریان وهابیت, شیعه را فرقه‌ای انحرافی, کافر, ساخته شده به دست یهود, متاثر از مجوسیت و مسیحیت و یهودیت و .... نشان داده است. در ایام حج سالانه حدود ده میلیون کتاب به زبان‌های گوناگون که درصد قابل توجهی از آن هجمه به باورهای تشیع است، در میان زایران خانه خدا توزیع می‌شود. مراکز تبلیغی و مساجد فراوان در سطح جهان به فعالیت ضد شیعی مشغول‌اند و هزاران کنفرانس و دوره آموزشی دانشگاهی و غیر دانشگاهی برای هجوم به تشیع برگزار شده است. در سطح رسانه‌ای با استفاده از ماهواره و اینترنت به شدت به همین تفکرات دامن زدند, از وضعیت اهل سنت در ایران سیاه‌نمایی کرده و به جایی بیان خدمات فراوان نظام به اقلیت‌های دینی و مذهبی به ویژه اهل سنت این گونه جلوه دادند که حقوق اساسی آن در ایران از بین می‌رود.
در شماره‌های آینده به بررسی تاثیر انقلاب اسلامی و همچنین بازتاب این دشمنیها در جهان اسلام می‌پردازیم. به دنبال بررسی این نکته هستیم که این دشمنیها با مبانی تشیع انقلابی، تا چه اندازه مؤثر بوده است. آیا همین تبلیغات منفی به گسترده شدن این اندیشه نینجامیده و جنگ کنونی انقلاب اسلامی در میان توده‌های مسلمان و جوانان روشن‌بین جهان اسلام چگونه است؟
کلمات کلیدی:
